Υποστηρικτικό υλικό

« Πρόσκληση σε βιωματικό σεμινάριο»

Αγαπητοί γονείς-κηδεμόνες των μαθητών-τριών του 3ου Δημοτικού σχολείου Προσοτσάνης.

Σε συνέχεια της ενημέρωσής μας για τις διαδικτυακές επιμορφωτικές δράσεις που πραγματοποιήθηκαν από το ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. Δράμας σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δράμας και μετά την προηγούμενη ομιλία που πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας, σας ενημερώνουμε, ότι τη Δευτέρα 20 Μαΐου 2024 θα γίνει βιωματικό σεμινάριο στο σχολείο μας με εισηγήτρια την Δρ. Ευφροσύνη Χαραλαμπίδου , Σύμβουλο Εκπαίδευσης της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δράμας με  θέμα: « Η καλή επικοινωνία ως μέσο πρόληψης και επίλυσης συγκρούσεων».  Η ενημερωτική - επιμορφωτική δράση  θα πραγματοποιηθεί  στις 18.30’ στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολείου μας.

Με εκτίμηση οι συνδιοργανωτές

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων και οι Εκπαιδευτικοί του 3ου Δ.Σ.Προσοτσάνης

 Ο Δ/ντής του 3ου Δ.Σ. Προσοτσάνης

Χατζηπαλούσης Κωνσταντίνος

« Η σημασία των ορίων στη ζωή του παιδιού»

Πραγματοποιήθηκε στις 10 Απριλίου 2024, στο 3ο Δ.Σ. Προσοτσάνης, η προγραμματισμένη  ενημερωτική-επιμορφωτική δράση, με θέμα « Η σημασία των ορίων στη ζωή του παιδιού». Ευχαριστούμε την εισηγήτρια την κ. Τζάφου Μάρθα , Κοινωνική Λειτουργό στο Κέντρο Πρόληψης ΔΡΑΣΗ Δράμας , τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και τον Σ.Γ.Κηδεμόνων που παραβρέθηκαν στην ενδιαφέρουσα αυτή ομιλία. 

«Πρόσκληση σε ενημερωτική-επιμορφωτική δράση»

Αγαπητοί γονείς-κηδεμόνες των μαθητών-τριών του 3ου Δημοτικού σχολείου Προσοτσάνης.

Σε συνέχεια της ενημέρωσής μας για τις διαδικτυακές επιμορφωτικές δράσεις που πραγματοποιήθηκαν από το ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. Δράμας σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δράμας, σας ενημερώνουμε, ότι την Τετάρτη 10 Απριλίου 2024 θα γίνει ομιλία στο σχολείο μας με εισηγήτρια την κ. Τζάφου Μάρθα , Κοινωνική Λειτουργό στο Κέντρο Πρόληψης ΔΡΑΣΗ Δράμας με  θέμα: « Η σημασία των ορίων στη ζωή του παιδιού».  Η ενημερωτική - επιμορφωτική δράση  θα πραγματοποιηθεί  στις 18.30’ στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολείου μας.

Με εκτίμηση οι συνδιοργανωτές

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων και οι Εκπαιδευτικοί του 3ου Δ.Σ.Προσοτσάνης

Ο Δ/ντής του 3ου Δ.Σ. Προσοτσάνης

Χατζηπαλούσης Κωνσταντίνος

Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων - 4 Απριλίου 2024

Η ημέρα αυτή έχει επιλεχθεί καθώς χρονικά είναι ακριβώς στο μέσο της 4ης Οκτωβρίου, που γιορτάζεται ως Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων και καθιερώθηκε στις 4 Απριλίου με πρωτοβουλία των ολλανδικών φιλοζωικών οργανώσεων το 2010 για την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας σχετικά με την τύχη των εκατομμυρίων αδέσποτων ζώων που υπολογίζεται ότι διαβιούν υπό άθλιες συνθήκες στον πλανήτη μας. Στην Ελλάδα, το ζήτημα των αδέσποτων ζώων είναι ιδιαίτερα σοβαρό, με πάνω από δύο εκατομμύρια αδέσποτα ζωάκια να ζουν στους δρόμους, μέσα στους κινδύνους. Αυτά τα ζώα αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, όπως έλλειψη τροφής, περίθαλψης, το να χτυπηθούν από κάποιο αυτοκίνητο ή ακόμα και να κακοποιηθούν. 

 Πώς να προσφέρουμε βοήθεια

1. Προσφέρουμε τροφή και νερό. Αφήνουμε στα σημεία που γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αδέσποτα, δοχεία με νερό και ξηρά τροφή. Προσέχουμε πολύ να μην αφήνουμε υπολείμματα από το φαγητό μας (ειδικά όταν αυτό περιλαμβάνει κόκαλα, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν πρόβλημα στην υγεία του ζώου). Φροντίζουμε να τηρούμε τους υγειονομικούς κανόνες και το κυριότερο να τοποθετούμε τα δοχεία σε ασφαλή σημεία.

2. Παρέχουμε φιλοξενία. Αν οι συνθήκες του σπιτιού το επιτρέπουν, αυτή είναι η ιδανική περίοδος για να φιλοξενήσουμε ένα αδέσποτο ζώο σε ανάγκη και να το βοηθήσουμε να μην επιστρέψει στον δρόμο. Φιλοξενούμε τα αδέσποτα ζώα μέχρι να βρουν το παντοτινό σπίτι τους.

3. Γινόμαστε εθελοντές σίτισης. Κάνουμε εγγραφή στην ειδική φόρμα του Dog’s Voice, για να γίνουμε εθελοντές σίτισης στον Δήμο μας. Έτσι, μπορούμε να βοηθήσουμε ζώα στα οποία, λόγω των μέτρων, άλλοι εθελοντές που μένουν σε άλλους Δήμους δεν έχουν πρόσβαση.

4. Κοινοποιούμε αγγελίες υιοθεσίας

5. Δίνουμε ορατότητα στα ζώα που περιμένουν κι εμπνέουμε τους φίλους μας να υιοθετήσουν. Αν μάλιστα έχουμε προσωπική εμπειρία, καλό είναι να τη μοιραστούμε (μαζί με όποια αγγελία αφορά στην υιοθεσία αδέσποτων ζώων που θα «πέσει» στην αντίληψή μας).

6. Επικοινωνούμε με φιλοζωϊκές οργανώσεις. Μαθαίνουμε πώς μπορούμε να γίνουμε εθελοντές και το θέτουμε ως έναν νέο στόχο!

7. Ενημερωνόμαστε για τα δικαιώματα των ζώων. Για να τα υποστηρίξεις πρέπει να τα γνωρίσεις. Τόσο τα ζώα όσο και τα δικαιώματά τους. Η περίοδος που διανύουμε είναι ιδανική για διάβασμα, ενημέρωση και προβληματισμό σχετικά με την αιτία ύπαρξης αδέσποτων και την κακοποίηση των ζώων. Την επόμενη φορά που κάποιος σκέφτεται να δημιουργήσει περισσότερα ζώα ή να κακοποιήσει ένα ζώο, θα ξέρετε πόσο σοβαρό είναι και θα αντιδράσετε με επιχειρήματα και με καταγγελία στην αστυνομία.

8. Στηρίζουμε οικονομικά τις φιλοζωϊκές. Ακόμη και μία μικρή δωρεά σε φιλοζωικές οργανώσεις ή σωματεία, προσθέτει ένα τεράστιο λιθαράκι στη στήριξη των αδέσποτων ζώων.

9. Προγραμματίζουμε επίσκεψη σε καταφύγια. Χαρτογραφούμε τα καταφύγια αδέσποτων ζώων που βρίσκονται κοντά μας. Οργανώνουμε από τώρα επίσκεψη σε αυτά, με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, για να μάθουμε τις ανάγκες τους και να βοηθήσουμε έμπρακτα.

10. Βοηθούμε τους συνανθρώπους μας. Αν έχουμε στην πολυκατοικία ή στο περιβάλλον μας κάποιον ηλικιωμένο άνθρωπο ή κάποιον άνθρωπο που ανήκει σε ευπαθή ομάδα με κατοικίδιο, μπορούμε να προσφέρουμε βοήθεια. Από μία βόλτα ή το pet shopping έως μία επίσκεψη στον κτηνίατρο.

11. Υιοθετούμε ένα αδέσποτο. Το κάνουμε συνειδητά, υπεύθυνα και με πολλή αγάπη.

ATHENS VOICE

Στο σχολείο μας πραγματοποιήθηκαν οι εξής δράσεις

l Τάισμα αδέσποτων στη γειτονιά του σχολείου.

l Πρόσκληση κτηνιάτρου κ. Σταμπουλή Δημητρίου για ενημέρωση σχετικά με τις ανάγκες των ζώων (αδέσποτων και δεσποζόμενων)

l  Κατασκευές  ταΐστρων από πορτοκάλια, φρέσκα και αποξηραμένα φρούτα και χάρτινα ρολά και τοποθέτησή τους στα δέντρα της αυλής του σχολείου

l Φωλιές για χελιδόνια και χελιδόνια και τοποθέτησή τους μέσα στο σχολείο

Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου 2 Απριλίου 2024

«Διασχίστε τις θάλασσες με τα φτερά της φαντασίας!», μας καλεί η συγγραφέας Eiko Kadono, νικήτρια του Hans Christian Andersen Award 2018. Η εικονογράφος Nana Furiya συνοδεύει εκπληκτικά με τις ζωγραφιές της το μήνυμα της ΙΒΒΥ για τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου.

Η εθνικό τμήμα της Ιαπωνίας (JBBY 日本国際児童図書評議会) ανέλαβε τη δημιουργία του υλικού για τον φετινό εορτασμό. Το μήνυμα μετέφρασε στα ελληνικά η συγγραφέας Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου. Η ελληνική έκδοση της αφίσας τυπώθηκε με τη χορηγία των Εκδόσεων Πατάκη και διανέμεται με τη φροντίδα τους.

Διασχίστε τις θάλασσες με τα φτερά της φαντασίας! Οι ιστορίες ταξιδεύουν πάνω στα σύννεφα, λαχταρώντας ν’ ακούσουν το χαρούμενο χτύπημα της καρδιάς σας.

Είμαι μια ιστορία που ταξιδεύει. Πετάω παντού, με τα φτερά του ανέμου ή τα φτερά των κυμάτων, καμιά φορά και με τα λεπτά φτερά της άμμου. Πετάω βέβαια και με τα φτερά των μεταναστευτικών πουλιών, ακόμα και με τα φτερά των αεροπλάνων. Στέκομαι δίπλα σου. Γυρίζω τις σελίδες για να σου πω μια ιστορία, εκείνη που θέλεις ν’ ακούσεις. Θα σου άρεσε μια παράξενη και απίστευτη ιστορία; Ή μια λυπητερή, μια τρομακτική ή μια αστεία; Αν δεν έχεις διάθεση να την ακούσεις τώρα, δεν πειράζει. Όμως ξέρω πως κάποια μέρα θα θέλεις. Όταν θέλεις, λοιπόν, φώναξε: «Ιστορία που ταξιδεύεις έλα! Κάθισε δίπλα μου!». Κι αμέσως θα πετάξω κοντά σου. Έχω τόσες ιστορίες να σου πω! Τι θα έλεγες για την ιστορία ενός μικρού νησιού που είχε βαρεθεί τη μοναξιά του, έμαθε να κολυμπάει κι αποφάσισε να βρει έναν φίλο; Ή για την ιστορία μιας παράξενης νύχτας, όταν παρουσιάστηκαν δύο φεγγάρια στον ουρανό; Ή για τη νύχτα που χάθηκε ο Αγιοβασίλης; Ω! Ακούω την καρδιά σου να χτυπάει όλο και πιο γρήγορα: Τικ τακ, τίκι τακ, τίκι τίκι τακ! Η ιστορία που ταξιδεύει βρήκε τρόπο να μπει μέσα σου κι έκανε την καρδιά σου να χτυπάει. Τώρα θα γίνεις κι εσύ μια τέτοια ιστορία με φτερά, έτοιμη να πετάξει. Έτσι λοιπόν γεννήθηκε ακόμη μια ιστορία που ταξιδεύει!

Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της λογοτεχνίας για παιδιά και νέους.

 Καλεσμένη για την ημέρα αυτή ήταν στο σχολείο μας η συγγραφέας κ. Κυριακή Ακριτίδου η οποία μας μίλησε για το βιβλίο και τα οφέλη που αποκομίζουμε από την ανάγνωση αυτών μια και   η ανάγνωσή τους  βοηθά τα παιδιά να ονειρεύονται, να αναπτύξουν τη φαντασία και την ενσυναίσθηση,  ενισχύει την  ανάπτυξη του λεξιλογίου, αποτελεί σημαντική πηγή γνώσεων και πληροφοριών και τα προετοιμάζει για τη μετέπειτα σχολική τους πορεία. Επίσης μίλησε στα παιδιά για το συγγραφικό της έργο και απάντησε στις ερωτήσεις που είχαν. Την ευχαριστούμε από καρδιάς...

«Πρόσκληση σε ενημερωτικές-επιμορφωτικές δράσεις»

Αγαπητοί γονείς-κηδεμόνες των μαθητών-τριών του 3ου Δημοτικού σχολείου Προσοτσάνης.

Στα πλαίσια της ενημέρωσης-επιμόρφωσης το ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. Δράμας σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δράμας, καθώς και των Συμβούλων Εκπαίδευσης κ.κ. Παναγιώτου Άννα, Χαραλαμπίδου Ευφροσύνη και Σαλπιγκτή Αλκιβιάδη προγραμματίζουν για το επόμενο χρονικό διάστημα ενημερωτικές-επιμορφωτικές δράσεις, σύμφωνα με τον επισυναπτόμενο προγραμματισμό.

Οι ενδιαφερόμενοι, -ες καλούνται να συμπληρώσουν ηλεκτρονικά τη φόρμα της αίτησης της αντίστοιχης δράσης, ενεργοποιώντας τον ανάλογο σύνδεσμο στο επισυναπτόμενο έγγραφο.

Ο Διευθυντής του 3ου Δημοτικού Σχολείου Προσοτσάνης

Χατζηπαλούσης Κωνσταντίνος

«Πρόσκληση σε ενημερωτικές-επιμορφωτικές δράσεις»

Διαδικτυακές Επιμορφωτικές Δράσεις

Χρήσιμο διδακτικό υλικό για την υποστήριξη των μαθημάτων όλων των τάξεων

Στις ιστοσελίδες που ακολουθούν μπορείτε να βρείτε συγκεντρωμένο εξαιρετικά χρήσιμο εκπαιδευτικό υλικό (φύλλα εργασιών, επαναληπτικές εργασίες, επιδείξεις και προσομοιώσεις, παρουσιάσεις, λογισμικά κ.ά.) για την υποστήριξη της μαθησιακής προσπάθειας των μαθητών μας. Πρόκειται για ιστοσελίδες τις οποίες τις χρησιμοποιούν καθημερινά χιλιάδες εκπαιδευτικοί, γονείς και φυσικά μαθητές δημοτικού για να προετοιμαστούν καλύτερα στα μαθήματά τους:

• http://dschool.edu.gr

• http://anoixtosxoleio.weebly.com 

• http://www.e-selides.gr

• http://ts.sch.gr/software/dimotiko

• http://www.mikrapaidia.gr/ccsintro

• http://eclass.sch.gr

• https://www.scoop.it/topic/sudiakos4

• http://tsortanidis.blogspot.com

• http://www.kidmedia.gr

• https://el.wiktionary.org

• http://pake030.blogspot.com

• https://tinanantsou.blogspot.com

Για τον αυτισμό και το σύνδρομο "Άσπεργκερ"

Για τον αυτισμό και το σύνδρομο "Άσπεργκερ"

Τι είναι Αυτισμος;

Ο αυτισμός είναι μία σύνθετη νευροβιολογική διαταραχή που τυπικά διαρκεί καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του ατόμου. Είναι μέρος μίας ομάδας διαταραχών γνωστή ως Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ASD). Σήμερα, 1 στα 50 άτομα διαγιγνώσκονται με αυτισμό, καθιστώντας τον πιο κοινό από το συνολικό ποσοστό του παιδικού καρκίνου, του διαβήτη και του AIDS. Εμφανίζεται σε όλες τις φυλετικές, εθνικές και κοινωνικές ομάδες και είναι 4 φορές πιο πιθανό να εμφανιστεί σε αγόρια απ’ ότι κορίτσια. Ο αυτισμός εμποδίζει (καταστρέφει) την ικανότητα του ατόμου να επικοινωνεί και να συσχετίζεται με τους άλλους. Επίσης συνδέεται με δύσκαμπτες ρουτίνες και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, όπως η έμμονη ταξινόμηση αντικειμένων ή το να ακολουθεί πολύ συγκεκριμένες ρουτίνες. Τα συμπτώματα ποικίλουν από πολύ ήπια έως αρκετά σοβαρά.

Ο αυτισμός προσδιορίστηκε πρώτη φορά το 1943 από τον Dr. Leo Kanner του νοσοκομείου John Hopkins. Την ίδια περίοδο, ο Γερμανός επιστήμονας, Dr. Hans Asperger, περιέγραψε μία ηπιότερη μορφή της διαταραχής που είναι γνωστή ως το Σύνδρομο Asperger. Αυτές οι δύο διαταραχές βρίσκονται στη λίστα του DSM IV (Διαγνωστικό και Στατιστικό εγχειρίδιο για τις Νοητικές Διαταραχές) ως δύο από τις πέντε αναπτυξιακές διαταραχές που συμπεριλαμβάνονται στις διαταραχές αυτιστικού φάσματος. Οι άλλες είναι το Σύνδρομο Rett, PDD NOS ( διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή), και η Παιδική Αποσυνδετική Διαταραχή. Όλες αυτές οι διαταραχές χαρακτηρίζονται από διάφορα επίπεδα βλάβης στις ικανότητες επικοινωνίας και στις κοινωνικές δεξιότητες, και επίσης από επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές.

Περισσότερα ...:

https://autismhellas.gr/autism-aspergers  

https://www.noesi.gr 

Για τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ)

Για τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ)

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) - διεθνώς Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) - είναι μια από τις συχνότερες νευροβιολογικές διαταραχές της παιδικής ηλικίας, η οποία συνεχίζεται, κατά ένα σημαντικό ποσοστό, και στην ενήλικη ζωή. Εμφανίζεται στο 5-7% του μαθητικού πληθυσμού με σχέση συνήθως 3:1 υπέρ των αγοριών. Αρκετοί επιστήμονες, ωστόσο, πιστεύουν ότι η συχνότητα εμφάνισης είναι περίπου η ίδια και στα δυο φύλα, με τη διαφορά ότι τα κορίτσια συχνά δεν είναι υπερκινητικά και διαχειρίζονται καλύτερα τη διαταραχή τους, γι αυτό και η διάγνωση μπορεί να διαλάθει ή να γίνει αργότερα. Παρόλο που πρόκειται για μια τόσο συχνή κατάσταση, η ΔΕΠΥ συνεχίζει να είναι ελάχιστα κατανοητή στην κοινότητα και να μην είναι αποδεκτή από όλες τις επιστημονικές και κοινωνικές ομάδες. Βέβαια, την τελευταία 5ετία έχουν ενταθεί οι προσπάθειες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινωνίας, αναφορικά με τη διαταραχή, από διάφορες επιστημονικές ομάδες και φορείς. Αν και είναι, όμως, η ΔΕΠΥ μια από τις πιο μελετημένες και τεκμηριωμένες παιδοψυχιατρικές διαταραχές παγκοσμίως, έχει συγχρόνως προκαλέσει τις περισσότερες συζητήσεις και εξακολουθεί να υποδιαγιγνώσκεται σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ εμφανίζονται στους ειδικούς συνήθως, μεταξύ 3 και 7 χρόνων. Η αναγνώριση του προβλήματος συμπίπτει, στις περισσότερες περιπτώσεις, με την ένταξη στο σχολείο, εξαιτίας των αυξημένων απαιτήσεων για συγκέντρωση της προσοχής, οργάνωση και συμμόρφωση στους κανόνες.

Τα χαρακτηριστικά (πυρηνικά) συμπτώματα της ΔΕΠΥ, δηλ. η διάσπαση προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα, θεωρούνται τόσο κοινά στην παιδική ηλικία, που συχνά η διάγνωση παραβλέπεται, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τα προβλήματα που η ίδια η ΔΕΠΥ προκαλεί στη συμπεριφορά, στην κοινωνική προσαρμογή ή στη σχολική απόδοση, αποδίδονται σε άλλες καταστάσεις που μπορεί να συνυπάρχουν. Έτσι η ΔΕΠΥ παραμένει συχνά αδιάγνωστη ή εσφαλμένα διαγνωσμένη ενώ, ακόμη και όταν γίνεται η σωστή διάγνωση, δεν εφαρμόζεται πάντοτε ένα ολοκληρωμένο μοντέλο συνδυασμού θεραπευτικών προσεγγίσεων που απαιτεί η αντιμετώπιση της. .........

Περισσότερα :

http://www.adhdhellas.org 

“Αξίες και συμπεριφορές στα σχολεία μας"

“Αξίες και συμπεριφορές στα σχολεία μας”

Του Χαράλαμπου Τσορτανίδη

Δασκάλου – Διευθυντή του 3ου Δημ. Σχολείου Προσοτσάνης

      Σκοπός του σχολείου είναι, μεταξύ άλλων, να βοηθήσει τους μαθητές να αποκτήσουν γνώσεις, να καλλιεργήσουν δεξιότητες και να διαμορφώσουν συμπεριφορές οι οποίες θα τους επιτρέψουν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις ποικίλες προκλήσεις της – καθόλου εύκολης – ζωής που έχουν μπροστά τους.

      Το σχολείο που επικεντρώνει την προσπάθειά του μόνον στην απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων, δεν επιτελεί σωστά το ρόλο του. Στην εποχή της εκρηκτικής συνεχούς αύξησης των παραγόμενων γνώσεων και πληροφοριών και σε μια περίοδο σταδιακής αλλά και πλήρως ανατρεπτικής μετάβασης προς νέες μορφές δεξιοτήτων απαραίτητων για την επιβίωσή μας, η επιδίωξη ενός κατά προτεραιότητα γνωσιοκεντρικού και χρησιμοθηρικού σχολείου, εκτός του ότι συχνά αποδεικνύεται ματαιόδοξη και ατελέσφορη - και, εν τέλει, μπορεί να υπηρετηθεί και από άλλες ατραπούς -, δεν μπορεί να είναι η μοναδική σκοποθεσία μας.  

      Ακόμη πιο σημαντική από την απόκτηση γνώσεων είναι η υιοθέτηση από τα παιδιά αποδεκτών από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο συμπεριφορών που θα στηρίζονται σε αξίες, ιδανικά και αρχές: σέβομαι τη διαφορετικότητα των συμμαθητών μου, γνωρίζω τα όριά μου και μπορώ να τα διαχειριστώ, εργάζομαι με ζήλο προς όφελος δικό μου αλλά και του συνόλου, αναγνωρίζω την προσπάθεια του συμμαθητή μου, διεκδικώ την προσωπική μου διάκριση με ευγενή διάθεση έναντι των άλλων,  ελέγχω συχνά τον εαυτό μου και του ασκώ κριτική,  προσαρμόζω τις προθέσεις μου στα δεδομένα που αντιμετωπίζω, θυσιάζω εάν χρειαστεί τις προσωπικές μου επιδιώξεις χάριν της προόδου της ομάδας, παραδέχομαι το λάθος μου και ζητώ συγγνώμη, αναλαμβάνω τις συνέπειες των πράξεών μου …

      Ούτε η απόκτηση γνώσεων, ούτε η καλλιέργεια δεξιοτήτων, ούτε – κυρίως - η υιοθέτηση συγκεκριμένων συμπεριφορών είναι εύκολες διαδικασίες. Χρειάζεται μακρόχρονη, καθημερινή, επίμονη και επίπονη προσπάθεια. Χρειάζεται ισχυρή και σταθερή καθοδήγηση εκ μέρους πρωτίστως των γονέων και δευτερευόντως των εκπαιδευτικών. Γιατί στη ζωή, τίποτα το σωστό και το ουσιαστικό δεν γίνεται χωρίς κόπο και σκληρή προσπάθεια.  Και η σωστή ανατροφή ενός ανθρώπου – και όχι απλά το “μεγάλωμά του” -, είναι το πιο δύσκολο μέλημα και η πιο πολύπλοκη διαδικασία με την οποία μπορεί να καταπιαστεί ένας γονιός ή ένας εκπαιδευτικός στη ζωή του!   

      Σε μια κοινωνία βυθισμένη σε πολύ μεγάλο βαθμό στον ατομικισμό και στη φιλαυτία, υπάρχουν, δυστυχώς, μαθητές που έρχονται στο σχολείο, όχι για να ζήσουν και να δημιουργήσουν ΜΑΖΙ με τους συμμαθητές τους, αλλά για να ζήσουν και να δημιουργήσουν ΔΙΠΛΑ στους συμμαθητές τους. Υπάρχουν μαθητές που, δυστυχώς, έχουν, ήδη, εκπαιδευθεί από το σπίτι τους να έχουν πάντα δίκιο, να μην μοιράζονται, να μην υποχωρούν, να μην παραδέχονται τα λάθη τους, να μην υποψιάζονται εκ των προτέρων ή να μην αναλαμβάνουν εκ των υστέρων τις δυσάρεστες συνέπειες των άστοχων πράξεών τους. Υπάρχουν παιδιά που ασκούνται καθημερινά στο σπίτι τους να διαπραγματεύονται με τους γονείς τους την ορθότητα ή την σκοπιμότητα των πάντων, ακόμη και των πιο επικίνδυνων ή αστόχαστων ενεργειών, θέτοντας σε διαρκή αμφισβήτηση ακόμη και τα πιο αυτονόητα πράγματα. Υπάρχουν, επίσης, παιδιά που οι γονείς τους τα παροτρύνουν να απαντούν στη βία με τη βία, στην πρόκληση με την εκδίκηση, στην ειρωνεία με την κοροϊδία. Όπως υπάρχουν, επίσης, και παιδιά που μεγαλώνουν με “αυτόματο πιλότο”, από γονείς μπλεγμένους στις δουλειές τους, στις σχέσεις τους, στο κυνήγι των εφήμερων επιδιώξεων, στις προκαταλήψεις και στα στερεότυπά τους ή στην άγνοια περί του τι πρέπει να πράξουν. 

      Η ατομικότητα του παιδιού δεν είναι δυνατόν να επιχειρείται να προστατεύεται στο σχολείο με την καταστρατήγηση και την υπερκέραση των κανόνων που αυτό έχει θεσπίσει και πασχίζει να διατηρήσει, όπως συχνά, δυστυχώς, γίνεται στην κοινωνία των ενηλίκων. Εάν θέλουμε να αλλάξει κάποια στιγμή η κοινωνία μας προς το καλύτερο, δεν μπορούμε να επιχειρούμε να μεταφέρουμε μέσα στο σχολείο την εγωιστική συμπεριφορά, την ατομικιστική εμμονή, την αέναη δικαιολόγηση των πάντων, την ατιμωρησία, και άλλες συμπεριφορές που έχουν τόσο πολύ υποβαθμίσει τη συλλογική κοινωνική συνύπαρξή μας. Ούτε πρέπει, οι γονείς, να αντιμετωπίζουμε το σχολείο με πελατειακούς όρους - όπως αντιμετωπίζουμε συνήθως το υπόλοιπο κράτος μας -, απαιτώντας να προσαρμόζεται διαρκώς αυτό στις ιδιαιτερότητες και στις απαιτήσεις των παιδιών μας, ακόμη και εις βάρος των δικαιωμάτων των άλλων μαθητών. Το αντίστροφο, πρωτίστως, πρέπει να συμβαίνει: το παιδί να προσαρμόζεται στους κανόνες και στα πλαίσια συμπεριφοράς που έχουν τεθεί και ισχύουν εντός του σχολικού περιβάλλοντος. 

      Αλλά και οι εκπαιδευτικοί εκείνοι που απεμπόλησαν τον παιδαγωγικό τους ρόλο, πρέπει να τον διεκδικήσουν εκ νέου. Ο εκπαιδευτικός δεν μπορεί να είναι απλός μεταφορέας γνώσεων και εκπαιδευτής δεξιοτήτων, ούτε, βέβαια, να τις εμπορεύεται ποικιλοτρόπως. Πρέπει πρωτίστως να ασκεί αγωγή ψυχών και χαρακτήρων, να προσπαθεί να είναι άριστος και όχι αρεστός, καθοδηγητής των παιδιών και των γονέων τους και όχι απολογητής, εμπνευστής και καλλιεργητής αξιών και σταθερών πλαισίων συμπεριφορών και όχι παιδοφύλακας και θλιβερός διαιτητής των διαφορών τους και εκείνων των γονέων τους, “Παιδαγωγός” με το “Π” κεφαλαίο και όχι απλός διεκπεραιωτής της καθημερινότητας.  

      Ασφαλώς – και ευτυχώς – και οι μεν και οι δε που περιγράφονται ανωτέρω δεν είναι αποκλειστικά αυτοί, η κυρίαρχη ζώσα πραγματικότητα των σχολείων μας. Εκτός αυτών, υπάρχουν λαμπροί και αξιέπαινοι γονείς, εκπαιδευτικοί, μαθητές. Γονείς και εκπαιδευτικοί που κοπιάζουν καθημερινά να διδάξουν αρχές και αξίες στα παιδιά τους, παρακολουθούν στενά την πρόοδό τους, σχεδιάζουν και προετοιμάζουν μαζί τους το μέλλον τους με σοβαρότητα, υπευθυνότητα, σχέδιο και μεθοδικότητα. Που θέτουν ξεκάθαρα όρια και κανόνες και δεν διαπραγματεύονται με τα παιδιά τους το καθετί, δαπανώντας πολύτιμο χρόνο και ικμάδα - και καταφέρνοντας, τελικά, να μπερδεύουν τα παιδιά τους για το τι ισχύει στο σπίτι τους σε σχέση με την κοινωνία έξω από αυτό. Που δεν είναι «παντογνώστες» στα λόγια αλλά «φτωχοί» στις πράξεις, που είναι ανασφαλείς οι ίδιοι αλλά παρέχουν ασφάλεια στα παιδιά και στους μαθητές τους, που διδάσκουν με το παράδειγμά τους την ανεπιτήδευτη ευγένεια, τη διακριτικότητα, το σεβασμό στην αξία του άλλου, την ταπεινοφροσύνη, την εργατικότητα, την καταξίωση μέσα από την προσπάθεια και όχι μέσα από την φυγοπονία και την κουτοπονηριά. Γονείς που βλέπουν το δάσκαλο και δάσκαλοι που βλέπουν τους γονείς ως εν δυνάμει συμμάχους τους και όχι ως αντιπάλους τους, που είναι γενναιόδωροι στην αυτοκριτική τους και φειδωλοί στις κρίσεις τους,  που δεν είναι εγκλωβισμένοι σε απωθημένες ανεκπλήρωτες επιδιώξεις. 

      Υπάρχουν μαθητές που σε καλημερίζουν αβίαστα το πρωί και σε αποχαιρετούν με χαμόγελο το μεσημέρι. Που συζητούν με ωριμότητα μαζί σου τα προβλήματά τους, που επιδεικνύουν με υπομονή και κατανόηση την ανοχή τους στα λάθη των μεγάλων ή στις ιδιοτροπίες των συμμαθητών τους. Που δεν σπρώχνουν το συμμαθητή τους στη σκάλα του σχολείου, που δεν τον ειρωνεύονται ούτε τον υποτιμούν για τη διαφορετικότητά του, που δεν μαζεύουν τους φίλους τους για να «πλακώσουν» από κοινού εκείνον που τους είπε μια κουβέντα παραπάνω, που αντέχουν την αποτυχία σε έναν αγώνα, που ζητούν συγγνώμη όταν κάνουν κάποιο λάθος και σε βεβαιώνουν ότι δεν θα το ξανακάνουν. Που έχουν τη δύναμη να “δείξουν” τον εαυτό τους όταν αναζητείται ο φταίχτης μιας κατάστασης και σηκώνουν το χέρι τους ψηλά για να αναλάβουν εθελοντικά μια όχι και τόσο αρεστή ευθύνη. Που κοπιάζουν για να μελετήσουν τα μαθήματά τους καθημερινά, που είναι ανοιχτοί στη διερεύνηση των κλίσεων και των ταλέντων τους,  που δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους σε καινοτόμες δράσεις, που είναι ευγενείς και  ξέρουν πότε μπορούν ή πρέπει να μιλήσουν και πότε επιβάλλεται να σιωπήσουν.   

      Πρόσωπα που χαίρεσαι, πραγματικά, όταν τα συναντάς, εργάζεσαι ή συνεργάζεσαι μαζί τους, όταν σε αγγίζει η ποιότητά τους. Πρόσωπα που έχουν όλα τα εχέγγυα να προκόψουν στη ζωή τους, σε πείσμα του αντίξοου περιβάλλοντος και των δυσμενών συνθηκών που κυριαρχούν γύρω τους, πρόσωπα που στηρίζουν, τελικά, την ύπαρξη και την επιβίωση και των υπολοίπων. Ωστόσο, στο σχολείο, συνήθως, αυτά τα πρόσωπα δεν κάνουν θόρυβο, εργάζονται διακριτικά και περνούν, ορισμένες φορές, απαρατήρητα, καθώς προσπαθούν να διευκολύνουν ή και να διασώσουν με την ευγενική παρουσία τους την κοινή συμπόρευση όλων μας. Και είναι άδικο αυτό. “Τις αρετές συνήθως καλύπτει το πέπλο της σεμνότητας, ενώ τα ελαττώματα φοράνε τη μάσκα της υποκρισίας” είχε πει ο Μπρυγιέρ! 

      Λάθη στις ιεραρχήσεις και στις προτεραιότητές μας, αστοχίες στις επιλογές μας και στις επιδιώξεις μας, ανέξοδες φλυαρίες και προχειρότητα σε συνδυασμό με την προτίμηση της ήσσονος προσπάθειας σε όλους τους τομείς, μας έχουν εγκλωβίσει στα αδιέξοδα που βιώνουμε στην πατρίδα μας. Όμως τίποτα το ωραίο και το σωστό δεν είναι εύκολο! Πάντα το ωραίο, το αληθινό και το επιτυχές κρύβει μέσα του μια επίμονη και επίπονη προσπάθεια. Η ευκολία, δεν θα μας οδηγήσει στην έξοδο. Και, χωρίς αμφιβολία, ο δρόμος προς την έξοδο έχει ως αφετηρία τα σπίτια μας και τα σχολεία μας. Μόνο με τη σωστή παιδεία θα ξεφύγουμε! 

[Φεβρουάριος 2019 - Εφημερίδα "ΧΡΟΝΙΚΑ" Δράμας]