ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ «ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΜΟΥ

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ «ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΜΟΥ

(γραμμένο μέσα στο σπίτι μου και μες απ’ την καρδιά μου και σταλμένο όχι με ταχυδρόμο, ούτε με περιστέρι, αλλά με …e-mail!)…

Αγαπημένοι μαθητές μου και μαθήτριές μου του 3ου Δημοτικού Σχολείου Προσοτσάνης, 

Το γνωρίζετε, ήδη… Ένας ιός με …κορώνα μας απειλεί εδώ και λίγες εβδομάδες… 

Μας έχει αναστατώσει, μας έχει φοβίσει, μας βγάζει τη γλώσσα του και μας χαμογελά χαιρέκακα, έχει ανατρέψει τις συνήθειές μας, μας έχει στερήσει πάρα πολλά από αυτά που κάμναμε και τόσο μας ευχαριστούσαν! 

Με περίσσια αυθάδεια μπήκε ανάμεσά μας και μας απομόνωσε, δεν μας αφήνει να βλέπουμε ο ένας τον άλλο παρά μόνο από απόσταση, μας στέρησε την παρέα μας με τους φίλους και τις φίλες μας, μας στέρησε την αγκαλιά των παππούδων και των γιαγιάδων μας, μας έκλεισε ακόμη και το σχολείο μας! 

Η κατάσταση που ζούμε, δεν υπάρχει αμφιβολία, είναι πρωτόγνωρη και πολύ ενοχλητική για όλους μας. 

Ωστόσο, είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσετε με τους δασκάλους και τις δασκάλες του σχολείου μας που μου είπαν να σας πω ότι δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω, ούτε εσείς, ούτε κι εμείς. 

Μου είπαν να σας πω να τον σέβεστε, βέβαια, αλλά να μην τον φοβάστε αυτόν τον τόσο μικρό (σχεδόν αόρατο αλλά και πολύ επικίνδυνο) ιό με την κορώνα και να προσπαθήσουμε κι εσείς από την πλευρά σας κι εμείς απ’ τη δική μας, ενωμένοι και συνεννοημένοι, να του αποδείξουμε ότι ναι, μεν, δεν τον αγνοούμε, αλλά και δεν θα του παραδοθούμε έτσι εύκολα σ’ αυτή τη μάχη που ξεκίνησε, απρόκλητα, μαζί μας! 

Μου είπαν να σας πω ότι πρέπει να παλέψουμε μαζί του, με θάρρος και με λεβεντιά αλλά και με εξυπνάδα κι ότι αν το κάνουμε αυτό, είναι σίγουρο ότι τελικά θα καταφέρουμε να του …βγάλουμε την κορώνα από το κεφάλι του και να τον στείλουμε εκεί απ’ όπου μας ήρθε, στη χώρα «Πουδενέχειεπιστροφή», σιδηροδέσμιο και νικημένο!!

Έτσι, λοιπόν, μου είπαν οι δάσκαλοι και οι δασκάλες του σχολείου μας να σας πω να μείνετε στα σπίτια σας, να μην ξεμυτίσετε από αυτά και από την αγκαλιά των αγαπημένων σας ανθρώπων (αφού αυτός ο ιός με την κορώνα είναι ιός του …δρόμου, δηλαδή κυκλοφορεί εκεί όπου υπάρχουν πολλοί άνθρωποι μαζεμένοι) και να προσπαθήσετε μέσα εκεί στα σπίτια σας να βρείτε τη χαρά και την ευτυχία σε πράγματα τόσο απλά αλλά και τόσο ουσιαστικά που ίσως, παλαιότερα, δεν τα εκτιμούσαμε και τόσο όσο θα ‘πρεπε: π.χ. στο διάβασμα ενός καλού βιβλίου, στην απόλαυση ενός ωραίου τραγουδιού ή μιας καλής ταινίας, σε μια ουσιαστική κουβέντα με τα αγαπημένα μας πρόσωπα για τα σχέδιά μας για το μέλλον μας ή σε μια ωραία ζωγραφιά και μια κατασκευή που πάντα θέλαμε να την κάνουμε και όλο την αναβάλλαμε, σ’ ένα χορό με την οικογένειά μας και φυσικά, γιατί όχι, και σε μια ενδιαφέρουσα εργασία που θα μας στείλει … «εξ αποστάσεως» ο δάσκαλος ή η δασκάλα μας για να την κάνουμε και να του την δείξουμε στη συνέχεια να χαρεί κι αυτός, έτσι κλεισμένος στο σπίτι του που μένει όπως κι εσείς! Όλα αυτά και πολλά ακόμη, μικρά και καθημερινά, μπορούν να αποκτήσουν τεράστιο νόημα και ουσία και να γεμίσουν τη ζωή μας με ευχαρίστηση, χαρά και ικανοποίηση, εάν τα κάνουμε με τους ανθρώπους που αγαπάμε, με την οικογένειά μας, που είναι, τελικά, ό,τι πιο σημαντικό έχουμε στη ζωή μας!

Μικρές μου φίλες και μικροί μου φίλοι,

Πείτε στους γονείς σας να μην απογοητεύονται, δώστε τους θάρρος κι αν χρειαστεί αγκαλιάστε τους, φιλήστε τους, πείτε τους ότι είναι πιο δυνατοί απ’ όσο νομίζουν και ότι επειδή έχουν εσάς κοντά τους και δίπλα τους, είναι και πρέπει να είναι απόλυτα ευτυχισμένοι!

Το ίδιο πείτε και στις δασκάλες και στους δασκάλους σας, τώρα που ξεκίνησαν να επικοινωνούν «εξ αποστάσεως» μαζί σας (τι λέξη και αυτή, λέξη αρχαία ελληνική!), πείτε τους να κάνουν κουράγιο και υπομονή και ότι γρήγορα θα περάσουν όλα αυτά και θα ξαναβρεθείτε στις αίθουσες του σχολείου μας μαζί τους, για να τους ζαλίσετε και πάλι, όπως και πρώτα, με τις σκανταλιές σας και τα τερτίπια σας αλλά και για να τους κάνετε να χαίρονται και να χαμογελούν με τα κατορθώματά σας και τις επιτυχίες σας. 

Αυτά και άλλα πολλά μπορείτε να κάνετε παιδιά, καθώς είστε τόσο δυνατοί και ικανοί που και ο ιός με την κορώνα σας φοβάται περισσότερο από κάθε άλλον και γι’ αυτό δεν μπορεί, σίγουρα εσάς, να σας νικήσει.

Μην ξεχάσετε και τους παππούδες σας και τις γιαγιάδες σας, που τον φοβούνται περισσότερο από κάθε άλλον αυτό τον ιό. Χαρίστε τους και σ’ αυτούς την αγάπη σας και καθησυχάστε τους, «εξ αποστάσεως» βέβαια και αυτούς!

Όλα «εξ αποστάσεως», όπως καταλαβαίνετε, πρέπει να γίνονται αυτό τον καιρό. 

Ακόμη και τα μαθήματά μας, αυτά που τα αφήσαμε ξαφνικά στη μέση... Και τα οποία πρέπει να τα συνεχίσουμε, σε πείσμα του κορωνοϊού. Έτσι, για να τον εκνευρίσουμε!

Γι’ αυτό κι εγώ συνεννοήθηκα με τους δασκάλους και τις δασκάλες μας ...

...να πάρουν στα χέρια τους τα κινητά τους, τα τάμπλετ και τα κομπιούτερ τους, να βάλουν σε ενέργεια τις …ηλεκτρονικές πλατφόρμες, τα …σχολικά δίκτυα, τα e-mails και τις e-class και τις e-me τους, τις …εκπαιδευτικές πύλες και όλα αυτά τα καλούδια και τα εργαλεία της τεχνολογίας και της επιστήμης (καλά που υπάρχουν κι αυτά!) και να φροντίσουν να επικοινωνήσουν άμεσα μαζί σας,  για να μιλήσετε, για να μοιραστείτε μαζί τους αυτά που νιώθετε και για να ξαναβρείτε πάλι την άκρη του νήματος της γνώσης και της κατανόησης του κόσμου από εκεί που το αφήσαμε κομμένο. Το νήμα της μάθησης, της πίστης και της επιστήμης (αυτών δηλαδή που θα μας βοηθήσουν και τώρα όπως και παλιά να βγούμε από την κρίση), το νήμα που θα μας οδηγήσει (όπως οδήγησε ο μίτος της Αριάδνης τον Θησέα στο Λαβύρινθο του Μίνωα και τον γλύτωσε από τον Μινώταυρο) σε ένα καλύτερο μέλλον, ένα μέλλον απαλλαγμένο απ’ τους ιούς και τις κορώνες τους! 

Τα μαθήματά μας αυτές τις ημέρες ξανάρχισαν, παιδιά! «Εξ αποστάσεως»! Παιδεύτηκαν, βέβαια, οι δάσκαλοί σας και οι δασκάλες σας για να φτιάξουν τις ψηφιακές τις τάξεις τους, αγανάκτησαν πολύ με τα κολλήματα των δικτύων και των ιστοσελίδων, αλλά δεν το έβαλαν κάτω και νομίζω ότι τελικά κάτι κατάφεραν και ότι θα μπορέσουν επιτέλους, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, να επικοινωνήσουν μαζί σας. Ας αφήσουμε, λοιπόν, την τεχνολογία να μας εξυπηρετήσει και να μας αποδείξει τις δυνατότητές της. Κι ας υπάρχουν τεχνικά προβλήματα. Θα βρούμε τρόπους να τα ξεπεράσουμε κι αυτά. Άλλωστε σ’ αυτή τη χώρα πάντα υπήρχαν τα «τεχνικά» προβλήματα, όμως αυτό δεν μας εμπόδισε εμάς τους Έλληνες να προχωράμε, να κάνουμε θαύματα, να προοδεύουμε και να κοιτάμε το μέλλον με ελπίδα και με αισιοδοξία. 

Φίλες και φίλοι μου μαθητές του σχολείου μας, 

Εύχομαι αυτό το γράμμα μου να σας βρει να χαμογελάτε. Κι όταν το διαβάσετε, να χαμογελάσετε περισσότερο! Κι όταν δείτε τα e-mails σας και μπείτε στις ψηφιακές σας τάξεις και μιλήσετε με τους δασκάλους σας να χαμογελάσετε ακόμη περισσότερο!! Με το χαμογελό μας και με την καλή μας τη διάθεση αλλά και με την υπομονή μας και με το κουράγιο που πρέπει να δείξουμε σ’ αυτή τη μεγάλη κρίση, θα τον νικήσουμε τον ιό και την κορώνα του. 

«Εξ αποστάσεως» θα τον νικήσουμε! Εσείς κι εμείς, μαθητές και δάσκαλοι, μαζί! «Ασύγχρονα» και «σύγχρονα»!

Γεια σας παιδιά! Κουράγιο!

Ο Διευθυντής σας

Ο Χαράλαμπος ο Τσορτανίδης

• Προηγούμενο
• Επόμενο